Broshrukkur eru flottar og Nivea rokkar

Ætli þessar konur myndu finna mun ef sett væri Nivea krem í þessar dollur og selt á uppsprengdu verði á bak við fallegt nafn.

Stundum veit ég ekki alveg hvert þjóðin er að fara í þessu merkja og neysluæði. Mikið hlakka ég til þegar það að ganga ekki í merkjavöru verður tíska aftur, eða ekki þá kannski verða fötin mín svo dýr :)

En þegar öllu er á botninn hvolt þá trúi ég því staðfastlega að broshrukkur séu flottar og að Nivea rokki, alla vega fyrir pyngjuna.

Íslenskar konur nota 45 þúsund króna andlitskrem

-Ertu búinn að spyrja guð?

-Mamma ég bara finn ekki heimanámið mitt, sagði miðsonurinn miður sín í vikunni. Sá yngsti sat við eldhúsborðið og var að lesa heima. Leit hann upp á bróðir sinn og spurði; -Ertu búinn að spyrja guð? Það hjálpar.

Síðan leit sá stutti aftur niður á bókina sína og hélt áfram að stauta.

La la, ló ló, ró ró, ás ás heyrðist tautað. Minnug þess að hafa séð þann stutta biðja bænirnar sínar áður en hann gekk yfir götu fór ég að ræða þetta aðeins við hann. -Talar þú stundum við guð?, spurði ég. -Thjá, oft og mikið, var svarið. -Og hjálpar það?, spurði ég á móti. -Já, það hjálpar mér mjög mikið. Ég veit ekki um ykkur en það hjálpar mér, svaraði hann ákveðinn og hélt áfram að stauta. Forvitni mín var vakin og ég hélt áfram. -Og hvernig talar þú við hann?, spurði ég og var orðin áhugasöm. Sá stutti leit upp út bókinni, spennti greipar og horfði upp í loft. -Kæri guð, viltu hjálpa mér með heimanámið, bara svona sagði hann og hélt áfram orðinn hálf hissa á þessum spurningum móður sinnar. Leit síðan upp aftur og sagði; -Þú ættir bara að prófa að tala við hann sjálf. Þá var kallað innan úr stofu. -Mamma ég fann heimanámið, það var bara hér allan tímann, kallaði miðsonurinn. Hissa horfði ég á þann yngri og sat eftir með spurninguna um hvar ég hefði farið út af sporinu og gleymt guði.

Árni Magg sprengdi meirihlutann

Ef sagan er skoðuð, það er síðustu fimm ár má finna þessa tengingu. Árni Magg og Bingi stjórnuðu skrifstofu Framskóknarflokksins og því sem þeir vildi innan flokksins á þeim tíma og gera enn.

Hvar fékk Árni Magg aftur vinnu þegar hann hætti, æi já, alveg rétt hjá Geysi Green.  Ef menn skoða þau klúður sem hafa komið upp innan Framsóknarflokksins síðust ár þá eiga þau oftar en ekki upphaf og endi hjá þessum tveimur. Skrítið að enginn hafi séð þetta.

Hefur einhver skoðað hvaða peningarleg áhrif það hefði haft á Geysi Green ef Bingi hefði farið leið Sjálfstæðismanna í málinu. Og það sem meira er, hefur einhver skoðað hver hagnaður sama fyrirtækis verður ef farin verður leið hins nýja meirihluta.

Alfreð var sendill, Bingi var peð og Árni Magg sprengdi meirihlutann.

Áhrifamenn í Framsókn hluthafar

Alltaf þurfti ég að borða mín gæludýr

Sem kattareigandi myndi ég seint leggja mér gæludýr mín til munns en bendi þó á þversöginin á þessu.

Í minni sveit komu á hverju vori falleg lömb sem ég dundaði mér við að gera gæf og hæna að mér. Oftar en ekki mátti ég éta eitthvert þeirra reykt um jólin.

Mánaðarlega fæddust líka sætir kálfar og fékk ég það hlutverk að gefa þeim að drekka og í leiðinni voru þeir að sjálfsögðu gerðir að mínum gæludýrum. Ári síðar át ég hakk.

Ætli sé þetta haustið ekki búið að slátra á þriðja hundrað þúsunda lamba sem grillast, steikjast og sjóðast sem aldrei fyrr. Ég opna varla það blað sem ekki bíður upp á uppskriftir af þessum uppáhalds skeppnum mínum.

Við erum jú dýraætur, flest okkar, ég myndi að vísu seint og hugsanlega aldrei leggja mér hund og kött til munns en væri það siðferðilega rangara en að éta lamb eða kálf???

Er nema von að maður hugleiði.

Hvernig matreiðir þú kött?

Fyrir norðan er ódyrt og gott að lifa

Starfsmenn Samtaka sveitarfélaga á Norðurlandi vestra tóku saman þessa punkta um atvinnu og húsnæðisástand á svæðinu. Langar að koma þessu á framfæri og minna á kosti Norðurlands vestra því þar er einfaldlega best að búa.  

Um þessar mundir eru auglýst 16  laus störf á vef Vinnumálastofnunar á Norðurlandi vestra.Óhætt er að segja að störfin séu af margvíslegum toga þar sem meðal annars er auglýst eftir trésmiðum, kennurum, leikskólakennurum, skrifstofufólki, skipulagsfulltrúa og slökkviliðsstjóra svo eitthvað sé nefnt. Þá eru ótalin störf sem enn hafa ekki hafa verið auglýst en samkvæmt forsvarsmönnum Kaupfélags Skagfirðinga, Skýrr og KPMG vantar einnig fólk til starfa hjá þeim fyrirtækjum. Norðurland vestra er um margt spennandi valkostur til búsetu, einkum fyrir fjölskyldufólk.Leikskólar og grunnskólar taka vel á móti yngstu kynslóðinni.  Á svæðinu er einni fjölbrautaskóli og Háskóli Fyrir þá sem dvelja drjúgan hluta úr degi í bið við umferðarljós hlýtur Norðurland vestra einnig að vera frekar aðlaðandi kostur, þar sem engin umferðarljós eru í landshlutanum.  Samgöngur eru almennt greiðar og lítið fyrirtæki að bregða undir sig betri fætinum og heimsækja Eyfirðinga eða Höfuðborgarbúa.  Lögreglan sér þó um að bensínfóturinn verði ekki of þungur þegar ferðagleðin gerir vart við sig – svona rétt til að menn fari sér ekki að voða. Fasteignaverð á Norðurlandi vestra verður að teljast í hagstæðari kantinum og er meðalverð á fermetra í einbýli um 100 þúsund krónur.  Rétt er þó að benda á að verð getur verið misjafnt  milli einstakara byggðarkjarna á svæðinu. Á Norðurlandi vestra þarf engum að leiðast:

• Fyrir veiðimenn eru fjölmargar veiðiár og vötn í seilingarfjarlægð, öflugt skotveiðifélag er í Skagafirði og sjóstangveiði er stunduð af krafti frá Hvammstanga. 

Fyrir hestamenn er vagga íslenska hestsins á Norðurlandi vestra, Skagfirðingar eru þekktir fyrir hestamennsku og góð hross og ekki skortir reiðleiðir og gæðinga í Húnaþingi.  Sífellt hefur færst í vöxt að gestir sæki svæðið heim til að taka þátt í göngum og réttum og öðrum skemmtilegum, hestatengdum viðburðum. 

• Fyrir golfleikara eru þrír skemmtilegir golfvellir á Sauðárkróki, Blönduósi og Skagaströnd með um 20 km millibili. Einnig er golfvöllur í Siglufirði.
• Fyrir Skíðafólk eru snilldargóð skíðasvæði á Norðurlandi vestra,  á Siglufirði, í Tindastóli og við Skagaströnd.
• Fyrir göngufólk eru fjölmargar skemmtilegar gönguleiðir í fjölbreyttu landslagi við sjávarsíðuna og fram til heiða í Skagafirði og Húnavatnssýslum.  Hægt er að fara í alls kyns styttri gönguferðir eða lengri göngur.  Gerð hafa verið útivistar- og gönguleiðakort fyrir svæðið og menntaðir svæðisleiðsögumenn geta leiðbeint gönguhrólfum ef óskað er.
• Íþróttafólk ætti flest að finna eitthvað við sitt hæfi á svæðinu.  Stórir hópar íbúa æfa skokk og hlaup og innan íþróttafélaganna þrífst blómlegt starf í sundi, frjálsum íþróttum, fótbolta, körfubolta og fleiri greinum.  Þá ætti mótorsportfólk að geta fundið fjölina sína á svæðinu en árlega eru haldnar torfæru-, mótorcross, og rallýkeppnir á svæðinu.
• Á Norðurlandi vestra starfa nokkur leikfélög og árlega eru settar upp sýningar af ýmsu tagi.  Síldarminjasafnið á Siglufirði er margverðlaunað,  Byggðasafnið í Glaumbæ, Vesturfarasetrið á Hofsósi, Textilsetrið á Blönduósi, og Selasetrið á Hvammstanga standa líka alltaf fyrir sínu. Þá er enn ónefnt Hafíssetrið á Blönduósi sem er auðvitað alveg svellkalt og Kántrýbær og  Skagaströnd er óumdeild vagga kántrýmenningarinnar hérlendis.
• Fyrir þá sem vilja liðka raddböndin eða hlusta á góða tónlist má nefna að fjölmargir kórar starfa á svæðinu að ógleymdum öflugum tónlistarskólum sem starfa á öllu svæðinu.  Tónlistarviðburðir eru margir og vandaðir allt frá skapandi unglingahljómsveitum til óperuflutnings.

  

• Á Norðurlandi vestra er gott pláss og tími til að njóta lífsins.

  

Sneru aftur til föðurhúsanna

Baráttukveðja til gamals vinar

Vinur minn, félagi í félagi rauðhausa, nágranni skólabróðir Jón Gunnar Benjamínsson lenti í alvarlegu bílslysi í gær og liggur alvarlega slasaður á sjúkrahúsi.

 

Elsku Jón mér var hugsað til þín um daginn þegar stór gæsahópur flaug yfir höfuð mér þar sem ég var stödd upp á túni að reka kindur. Hvers vegna skyldi það vera. Þú bloggaðir um daginn að rauðhærðir væru í útrýmingarhættu og ég sagði á móti að ég hefði gert mitt og ætti einn rauðhaus og nú væri komið að þér. Þú átt eftir að gera svo mikið kallinn minn, meðal annars koma með nokkra rauðhausa í stofninn. Þú ert hraustur og ungur og þinn tími er svo langt langt frá því að vera kominn.

Elsku Jón minn þú ert í bænum mínum

 

Fótanuddtækið sem breyttist í sófasett

Ég þurfti að fara til Reykjavíkur í liðinni viku og þegar ég var að renna út úr bænum ákvað ég að kíkja við í Góða hirðinum, sem er endurvinnslumarkaður Sorpu, og athuga hvort ég rækist nokkuð á fótanuddtæki í þeirri ágætu verslun. Já, ég sagði fótanuddtæki, en sökum gigtar á unga aldri á ég erfitt með að festa svefn sökum fótapirrings og ákvað því að prófa þetta tæki sem tröllreið íslensku þjóðinni fyrir áratug eða svo. Það er skemmst frá því að segja að ég fann ekkert fótanuddtæki í Góða hirðinum og auglýsi hér með eftir einu slíku. En þar sem ég hljóp í gegnum búðina varð mér allt í einu starsýnt á dýrgrip sem stóð þarna og beið mín. Ég stóð sem negld við gólfið og trúði ekki mínum eigin augum. Þarna hafði einhver hent yfir 50 ára gömlu íslensku sófasetti. Stráheilu, með útskornum fótum og fótstykki. Fallega löguðu og í réttum lit. Ég hef lengi horft álíka sófasett ágirndaraugum í antikverslunum en innistæða bankareiknings míns komandi ára hefur aldrei leyft mér þann munað að festa kaup á þessum dýrgrip drauma minna. En þarna beið það mín svo til ósnortið og það á einungis 40 þúsund krónur. Áköf skellti ég mér í sófann og stóð ekki upp fyrr en starfsmaður gekk frá. –ég ætla að fá þetta sófasett, sagði ég full ákafa. –Nú já, þá þarftu að fara fram að kassa og sækja miða og merkja það frátekið, svaraði starfsmaðurinn mér. –Nei, ef ég stend upp þá fær einhver annar settið, sagði ég í örvæntingu. Starfsmaðurinn sá aumur á mér og sótti miðann og glöð hringdi ég í pabba og útskýrði að ég væri að kaupa sófasett hvort hann gæti reddað því fyrir mig niður á flutningamiðstöð. Hann hélt það nú en ekki fyrr en daginn eftir þó. Ekki málið sagði ég. Ég borga það bara og síðan bíður það hér. Síðan dró ég fram kortin og ætlaði að borga djásnið. –Ertu tilbúin að labba með það út hér og nú?, spurði stelpa í Sorpubol. –Nei, ég hugsa að ég lofti því ekki, svaraði ég að bragði. –En pabbi kemur á morgun og sækir settið. –Nei þú mátt ekki borga settið fyrr en þú tekur það og þú mátt heldur ekki taka það frá án þess að borga það, sagði stelpan í Sorpubolnum og horfði ákveðin á mig. –Nú þá sting ég því bara í jeppann, svaraði ég og ætlaði ekki að missa af þessum kjarakaupum. Strákarnir í Góða hirðinum sáu aumur á mér og stungu sófanum inn í jeppann, já alla vega eins og hann komst þangað til allt stóð fast, þannig keyrðum við pabbi síðan um alla borg í leit að Flytjanda. Þegar þangað var komið stóð síðan djásnið fast Með örvæntingatár í augum horfði ég á bílinn og síðan sófann. Helv bíllinn fær þá bara að fjúka, hugsaði ég með mér um leið og sófinn hrökk laus. Þegar þarna var komið sögu hafði pabbi fengið nóg af veseninu í mér og hringdi á sendibíl til þess að sækja restina af settinu. Bílstjórinn skyldi lítið í því hvað ég væri að ferja þetta rusl milli landshluta. Sjálf keyrði ég alsæl út úr borginni án fótanuddtækis en með mynd af sófasettinu í símanum. Guði sé lof fyrir fólk sem vill fá allt nýtt og guði sé lof fyrir Góða hirðinn og Sorpu. Því það er jú þannig að það sem einhverjum öðrum finnst rusl finnst mér gull og öfugt.

Fluttningabílstjórar og mótorhjólaökumenn eru besta fólk

Það fer örlítið í taugarnar á mér hinn einhæfi málfluttningur kollega minna á þá leið að vandi þjóðvegarins sé öðru fremur tveimur tegundum ökumanna að kenna. Sjálf er ég mikið úti á þjóðvegum landsins og verð að segja að ég hef ekkert út á þessar stéttir ökumann að setja. Það er fluttningabílstjóra og mótorhjólaökumenn.

Það var ekki fluttningabíll og það var ekki mótorhjól sem tók fram úr sjúkrabíl með forgangsljósin á á 130 km hraða um liðina helgi.

Það var ökumaður fólksbíls sem var tekin undir áhrifum fíkniefna um helgina.

Það var ökumaður á fólksbíl sem lá svo mikið á að hann fór fram úr á blindhæð þegar ég var á ferðinni á dögunum.

Staðreyndin er sú að það er ekki hægt að velja úr tvo flokka ökumenn og staðhæfa að þeir séu óalandi og óferjandi á vegum úti. Flest hjól og stjór ökutæki sem ég á samskipti við úti á vegum eru til fyrirmyndar. Síðan eru það svörtu sauðirnir sem skemma fyrir hinum. Þeir eru á öllum tegundum ökutækja og úr öllum stigum þjóðfélagsins. 

Ung kona á fjölskyldubíl var tekin fyrir ofsaakastur um helgina en hún var á 132 km hraða. Þetta þætti ekki frétt og sést ekki. Hins vegar er ég alveg vissum að þetta hefur gerst oftar en einu sinni.  

Það að missa einhvern sér nákomin úr bílslysi er hræðileg lífsreynsla og hana hef ég reynt oftar en ég kæri mig um að ræða hér. Ábyrgðin er okkar allra og okkur ber öllum að sína tillitsemi og varkárni á vegum úti.

Hættum að fordæma aksturslag annara og lítum öll sem eitt í eigin barm. Kannski er það allt sem þarf.

Keyrum varlega í sumar og komum heil heim.

Í tilefni kvennadagsins

ákvað ég að fara yfir í blátt þema. Bleikur er jú ljótur litur og hentar ekki öllum konum.

Skora á alla að kjósa versta lag allra tíma á Skagafirði.com ákveðið lag kemur sterklega til greina.

 Svavar Sigurðsson, Herramaður og öðlingur, til hamingju með 18 ára afmælið. Ekki slasa þig á mótorhjólinu sem þú gafst þér í afmælisgjöf. Mundu þungur er pungur sem geymdur er aftur á stuðara. Eða var þetta ekki einhvern veginn svona.

 

Hnífabardagi í paradís

Jæja þá er fyrsta útilegu helgi sumarsins að baki. Við höfðum tekið stefnuna á Hrafnagil og mikið var ég nú spennt að snúa dæminu við. Það er ég fengi tækifæri á að segja prakkarasögur frá heimavistarárunum eftir að hafa hlustað á Herramannasögur í rúmlega þrjú ár.

Þegar við komum heim að Hrafnagili á föstudagskvöldið blasti við  ófögur sjón á annars æðislegu svæði. Partýtjöld, fullir unglingar í appelsínugulum pollabuxum og slagsmál. Hjá stóðu ráðalausir björgunarsveitarmenn. Með hálf grátandi börn í aftursætinu snérum við því frá. Haukur Sindri hefur um helgina ekki getað lagt nógu mikla fyrirlitningu í rödd sína þegar hann talar um þessa UNGLINGA.

Við enduðum í Kjarnaskógi þar sem við sváfum í einni kös við mörg þúsund aðra íslendinga og aðeins 200 metrum neðar voru hópslagsmál, bardagar og líkamsárásir.

Furðulegt nokk þá sváfum við samt vel og helgin var vel heppnuð. Erum samt eins og fátæklingar á 7 ára gamla fellihýsinu okkar sem okkur finnst vera algjör höll.

Ég er á þeirri skoðun að það þurfi fyrir svona helgar að setja upp sérstök unglingatjaldsvæði þar sem unglingarnir geta verið unglingar í friði og við fjölskyldufólkið getum verið gömul og leiðinlegt í okkar friði. Ég er ekki búin að gleyma helgum í Vaglaskógi á sínum tíma en við vorum ekki innan um fjölskyldufólk þar.  Er þetta ekki eitthvað sem þarf að huga að? er kannski ein leið að viðurkenna vandann og skipuleggja fleiri unglingasamkomur yfir sumarið þar sem í boði er topp gæsla og eins mikið öryggi og hægt er í stað þess að láta unglingana þvælast á milli bæjarhátíða og gera allt vitlaust.

jæja þetta er komið í tómt tjón hjá mér og tími kominn til að fara að skrifa eitthvað sem tengist vinnunni minni.